Fleksografia jest techniką druku, która znajduje szerokie zastosowanie szczególnie w druku etykiet i opakowań. Pozwala uzyskać bardzo dobre nasycenie kolorów i dużą dokładność odwzorowania szczegółów, nawet w przypadku bardzo drobnych elementów graficznych. Mocną stroną fleksodruku jest też uniwersalność: można go wykorzystać do przenoszenia projektów graficznych na takie podłoża, jak papier, tektura, folia czy tekstylia.
Fleksografia jest stosowana od ponad 100 lat. Zrozumienie zalet i możliwości zastosowania druku fleksograficznego wymaga bliższego zapoznania się z tą technologią.
Jak przebiega druk na maszynie flexo?
Pierwsze próby druku w technologii fleksograficznej miały miejsce w połowie XIX w. Pierwsza w pełni funkcjonująca maszyna drukarska została zbudowana na początku XX w. Pierwsze farby flexo powstawały z zastosowaniem aniliny, od czego pochodzi pierwotne określenie technologii znanej jako druk anilinowy. Obecnie uważa się je za nietrwałe i brudzące. Nowoczesne farby fleksograficzne UV są barwnikami utrwalanymi światłem. Dzięki nim wydruki są gotowe do użycia natychmiast po wyjęciu z maszyny. Odznaczają się odpornością na niszczące działanie światła słonecznego, wody i na uszkodzenia mechaniczne.
Technologia flexo nie zmieniła się w swych podstawowych założeniach od momentu powstania. Fleksograficzny moduł (zespół) drukujący składa się z trzech cylindrów (wałków): rastrowego, formowego i dociskowego. Wałek rastrowy obraca się kałamarzu farbowym, nabierając farbę, której nadmiar usuwa rakiel. Z wałka rastrowego farba trafia na wałek formowy, czyli cylinder z elastyczną formą drukową. Pomiędzy wałkiem formowym i dociskowym przesuwa się wstęga podłoża drukowego. Jeden zespół drukujący aplikuje jeden kolor farby. Liczba zespołów jest zależna od konstrukcji konkretnego typu maszyny drukującej.
W przemysłowym druku fleksograficznym stosowana jest technika druku z roli na rolę. Oznacza to, że materiał drukowy (papier, folia PVC, folia aluminiowa) ma postać wstęgi nawiniętej na rolę, która po przejściu przez maszynę drukującą jest powtórnie nawijana na rolę. Tak przygotowany wydruk może trafić np. na ploter tnący, na rozcinarkę, przewijarkę lub do maszyny etykietującej.
Najważniejsze zalety fleksografii
W początkach fleksografii dużą trudność sprawiało dokładne odwzorowanie grafiki. Jednak stopniowo, w miarę udoskonalania farb i form drukowych, maszyny fleksograficzne osiągnęły jakość, która nie ustępuje wydrukom w technologii cyfrowej czy offsetowej. Ponadto druk flexo jest bardzo szybki i relatywnie tani. Jednak to nie te zalety sprawiły, że jest on tak popularny i masowo wykorzystywany.
O największej przewadze fleksografii nad pozostałymi rodzajami druku mówi specjalista z firmy FUJIFILM Sericol: – Budowa zespołów drukujących, w tym szczególnie elastyczna forma drukowa, pozwala na znaczne obniżenie wymagań w stosunku do podłoży drukowych. Fleksografia umożliwia druk na tak trudnych materiałach, jak na przykład papiery workowe, bibuła, rozciągliwe folie polietylenowe czy tektura falista. Można użyć praktycznie każdego materiału, który da się nawinąć na zwój i umieścić w maszynie drukującej.
Najważniejsze zastosowania fleksodruku
Dzięki możliwości wykorzystania podłoży drukowych o nieregularnej, pofalowanej powierzchni, fleksodruk zdominował druk opakowań i etykiet. W tej technologii drukowana jest większość opakowań produktów spożywczych, w tym kartony na mleko i soki, pudełka tekturowe, opakowania foliowe i aluminiowe wieczka do pojemników.
Odbiorcami ogromnej liczby druków w technologii fleksograficznej są przemysł chemiczny i farmaceutyczny. W ten sposób drukowane są np. milionowe nakłady wydruków na folii aluminiowej do blistrów farmaceutycznych. Niemal wszystkie foliowe torby reklamowe są drukowane na maszynach fleksograficznych. Można je też wykorzystać do druku tkanin, a także tapet. Fleksografia jest stosowana wszędzie tam, gdzie druk cyfrowy lub offsetowy podnoszą koszty albo są nieskuteczne ze względu na nierówności podłoża.
