Rogowacenie okołomieszkowe jest dermatozą, która polega na zaburzeniu rogowacenia nabłonka mieszków włosowych. Często ta choroba jest dziedziczna o dotyka około 40% dorosłych osób. Jakie są objawy tej choroby i jak wygląda leczenie? Jak zadbać o swoją skórę w takiej sytuacji?
Rogowacenie okołomieszkowe
Co to jest rogowacenie okołomieszkowe? Jest to łagodna choroba skóry, która dosyć często występuje u osób dorosłych, dzieci i nastolatków. Najczęściej dotyka kobiety, już w ciągu pierwszych dziesięciu lat życia. Choroba zazwyczaj nasila się w zimowych miesiącach, a ostrzejszy przebieg może wiązać się także z dojrzewaniem płciowym. Mimo tego, że jest to dermatoza łagodna, bywa niezwykle uciążliwa dla chorych – prowadzi bowiem do powstawania nieestetycznych zmian na skórze. Warto podkreślić, że rogowacenie okołomieszkowej jest najczęściej schorzeniem genetycznym, przenoszonym z rodzica na dziecko.
Objawy rogowacenia okołomieszkowego
Jakie są objawy rogowacenia okołomieszkowego? Niektóre osoby wskazują, że skóra chorego wygląda podobnie do tzw. gęsiej skórki. Mamy tutaj do czynienia z zatkaniem ujścia mieszków włosowych przez czopy rogowe. Objawami mogą być zarówno rumień o różnym nasileniu, jak i szorstkość skóry (tak zwany efekt tarki). Jak już wiemy, zaostrzenie pojawia się głównie zimą, jednak może wiązać się także z wysokimi temperaturami i silnymi emocjami. Osoby z rogowaceniem okołomieszkowym zazwyczaj skarżą się na swędzącą skórę. Choroba ta przybiera różne odmiany, takie jak:
- Rogowacenie mieszkowe czerwone
- Erytromelanoza mieszkowa szyi i twarzy
- Rogowacenie mieszkowe zanikowe
Diagnoza obejmuje wykonanie dermatoskopii, tak aby zaobserwować poszerzone ujścia mieszków włosowych, hiperkeratozę, hiperpigmentację i rumień okołomieszkowy.
Proces leczenia i pielęgnacja
Jak wygląda leczenie skóry z rogowaceniem okołomieszkowym? W tym przypadku ogromne znaczenie ma pielęgnacja. Powinniśmy zapobiegać przesuszeniu skóry i unikać zbyt długiego moczenia w wannie. Lepiej jest postawić na krótkie i szybkie prysznice oraz stosować łagodne emolienty. Nie bez znaczenia jest też głębokie i regularne nawilżanie skóry kosmetykami z substancjami okluzyjnymi (wazelinam parafina, oleje), humektantami (gliceryna, mocznik) i składnikami lipidowymi (ceramidy). Więcej cennych informacji na ten temat znajdziemy na stronie https://ohmyface.pl/.
Podczas terapii skóry z rogowaceniem okołomieszkowym, dobrym rozwiązaniem jest złuszczanie. Możemy zastosować miejscową kurację kwasami salicylowymi i mlekowymi, które mają na celu zmniejszać wrażenia szorstkości i wyrównywać koloryt skóry. Lekarze zazwyczaj zalecają także retinoidy o działaniu przeciwzapalnym i keratolitycznym. Jednak tutaj trzeba uważać na działania niepożądane typu rumień, pieczenie, suchość i podrażnienie skóry. Proces leczenia jest zawsze kwestią indywidualną, dobieraną do potrzeb i stanu zdrowia danej osoby. Zaufajmy zatem specjaliście, który przeprowadzi odpowiednie badania i wskaże najlepszą ścieżkę leczenia oraz pielęgnacji skóry z rogowaceniem okołomieszkowym.