KTG to jedno z najważniejszych badań we współczesnym położnictwie. Dowiedz się, w jakim celu się je wykonuje. Sprawdź, od kiedy lekarz zaleca przeprowadzenie tego badania.

KTG (kardiotokografia) to badanie, dzięki któremu można monitorować czynność serca płodu przy jednoczesnym zapisie czynności skurczowej macicy. Są to niezwykle cenne informacje, na podstawie których można wykryć wiele nieprawidłowości. To z kolei stwarza szansę na podjęcie natychmiastowych działań mających na celu ratowanie zdrowia i życia malucha.

Kiedy wykonuje się badanie KTG?

Jak pokazuje kalkulator ciąży, badanie KTG najczęściej przeprowadza się już w ostatnich tygodniach III trymestru oraz w trakcie porodu. Najczęściej czynność serca i skurcze macicy monitorowane są w okolicach 36.-38. tygodnia. Im bliżej daty porodu, tym większa jest częstotliwość badania – nawet co 2-3 dni.

Istnieją jednak przypadki, które wymagają znacznie wcześniejszego monitorowania czynności serca płodu oraz czynności skurczowej macicy. Dotyczy to ciąży mnogiej oraz ciąży zagrożonej. Jak pokazuje kalkulator ciąży, pierwsze badanie zwykle przeprowadza się około 28. tygodnia.

Warto pamiętać, że częstotliwość kardiotokografii może być większa wówczas, gdy kobieta nie czuje ruchów płodu lub są one dużo słabsze niż do tej pory. Badanie pozwala sprawdzić przyczynę takiego stanu.

Jak wygląda badanie KTG?

Chociaż wyróżnić można KTG zewnętrzne i wewnętrzne, najczęściej przeprowadza się monitorowanie zewnętrzne. Polega na założeniu na brzuchu dwóch pasów, do których podpina się czujniki – jeden odpowiada za pomiar uderzeń serca płodu, drugi – za skurcze macicy. Wyniki wyświetlają się na monitorze oraz są zapisywane na specjalnym papierze.

KTG zewnętrzne jest badanie całkowicie bezbolesnym i bezinwazyjnym. Trwa ok. 20-30 minut, ale może zostać przedłużone.

Jak interpretować wyniki KTG?

Interpretacji wyników uzyskanych w trakcie badania KTG dokonuje położna lub ginekolog. Warto jednak wiedzieć, że:

  • prawidłowa liczba uderzeń serca na minutę mieści się w przedziale 110-160 – niższe wartości (tzw. bradykardia) mogą świadczyć o niedotlenieniu płodu, natomiast wyższe wartości (tachykardia) mogą wskazywać na zakażenie macicy,
  • oscylacja serca powinna wynosić 5-25 uderzeń na minutę – wynik poniżej sugeruje sen płodu lub jego niedotlenienie, wynik powyżej może świadczyć o owinięciu pępowiny wokół głowy dziecka.

Nieprawidłowy wynik nie zawsze jest jednak powodem do zmartwień. Niekiedy wskazania są błędne – najczęściej na skutek przyjęcia przez ciężarną nieodpowiedniej pozycji. Z tego powodu zaleca się wykonywanie badania w pozycji na lewym boku – zapobiegnie to uciskaniu żyły głównej lub pępowiny płodu.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj